hap aldım bugün inş. bişey olmaz dedi(gün ertesi hapı hamilelik önleyici)
-olmaz üzülme dedim
-ben çıkıyorum yatmaya kusura bakma dedi
-iyi geceler dedim
alnından öpüp uğurladım **ertesi gün yine otele çalışmaya gittim
ebruda öğlenden sonra geldi
üstümü değiştirmeye gitme saatime kadar kitap okudu
mesaj attım çıkmama yakın
-dışarda bekleyeyim mi diye
bara su almaya gelip
suyu alırken
-bekle dedi
dışarı çıkıp biraz otelle aradaki mesafemi açtıktan sonra beklemeye başladım
onun da otelden çıktığını görüp kendimi farkettirdikten sonra
yavaş adımlarla yürümeye başladım
bir süre sonra bana yetişti
yine sessizce yanımda yürümeye başladı
kim söz gümüşse susmak altındır dediyse tak yemiş amk
konuşmamız lazım işte
-nasılsın dedim
-iyiyim teşekkürler sen nasılsın dedi
-sen iyiysen bende iyiyim dedim
-dün gece uyuyabildin mi dedi
aslında uyudum ama
sanki uyudum desem vurdumduymaz gibi görüneceğimi düşünerek
-eh işte biraz.sen uyuyabildin mi dedim
-pek sayılmaz dedi
-olan oldu artık ebru yanındayım merak etme dedim.
-yanlış zamanda oldu ama dedi
-bırak tek yanlışımız bu olsun üzme kendini dedim
-yanlış anlaşılmış olmaktan korkuyorum. dedi
-hata senin değil ben ileri gittim özür dilerim dedim
ebru elinde hiç koz kalmamış batak oyuncusu gibiydi
onu bu durumdan kurtarmak benim görevimdi
ama lafla anlatılacak veya kapatılabilecek bir konu değildi
tek yapabileceğim zamanla onun bu pişmanlığını unutturmaktı
ben alacağımı almış
onun bakire olduğunu ve onun için ilk olduğumu öğrenmiş olmanın gazıyla daha da
çok bağlandım ebruya
olayları eski seyirine döndürmek gerekiyordu
tekrar okula gitmesine sayılı günler kalmıştı
ve her buluşmamızda
her konuşmamızda
ikimiz de pişman pişman olamazdık