Koşarken adımlarımı göremezdiniz belki de züt korkusuyla çıktım evden, her bir adımımda Allahu ekber, bismillah vs. diyorum. Birazda Rıza abiye sövüyordum fakat olan olmuştu kadının çığlığı beni çok korkutmuştu, o yaşlı kadından öyle bir çığlık nasıl çıkmıştı hala inanmak istemiyorum. Çocuklar beraber geldiğimiz yollardan dönerek eve varmaya çalışıyordum, en sonunda git gel evi buldum fakat evde kimse yoktu Rıza abi işe gitmişti anahtarım dahi yoktu kapıda oturup soluklanmaya başladım. Kapıda 1 saat oturdum yanıma tekrar o çocuk geldi: “Korktun?” deyip kafasını salladı. “gibtir git lan” dedim. Çocuk gitti. 2 saat geçti, bu sefer başka biri geldi fakat bu köyün ağası denen kişiymiş “oğlum senin burda ne işin var Dereciği ayağa kaldırdın” dedi. “Siz kimsiniz” dedim. “Ben köyün ağasıyım” dedi. “Ben ne yaptımda derecik ayağa kalktı” dedim. “Sen gizemli ailenin evine girmişsin seni sağ koymazlar oğlum git saklan, hocalara, büüyücülere git” dedi. Ulan ben tutuşmaya başladım, Rıza abinin evindede kimse yok, neyse rıza abiyi bekleyecektim 5-6 saat olmuştu hava yavaş yavaş kararmaya başlıyordu.