Geçen hafta başakşehire gittim idmana. Güzel geçti felan derken çıktım otobüs durağına gece saat 11.
Bekledim bekledim bekledim 12 oldu otobüs gelmedi. Ulan Sefaköye gidecem yürüyerek.
neyse Biraz ilerleyelim belki ilerden minibüs felan geçer dedim o da olmadı.

Dedim ki hay amk bari taksiye bineyim. Elimi cebime bi attım cebim boş.
elli lira para almıştım yanıma o da kaybolmuş ortadan.
Dedim ki oğlum sen gibi tuttun.

Sefaköye kadar yürüyerek gidecen. Neyse gidiyorum dıbına koyayım gidiyorum ama ne yolmuş. Bi ara 4 yol ayrımına geldim. Tereddütte kaldım.

Hangisinden gideyim derken telefonu açıp konumdan felan bakayım dedim. Hay ızdırabını gibeyim internette yok. Neyse girdim işte birinden yardırdım 1 saat 2 saat. Dedim ki ulan gibeyim böyle işi burası neresi böyle dağlık bölge felan.
Yoruldum artık içimden daha fazla ilerleyemem burada 3 5 saat yatayım sabah olunca yolumuzu buluruz otobüse felan binerim. Ama o an öyle felaket birşey ki çaresizliği iliklerinize kadar hissediyorsunuz.

Neyse işte sabah olunca meğerse altınşehir yokuna sapmışım 10 gibi uyandım işte otobüse. binip eve gittim. Ama perişan olmuşum amk üstüm başım hep kir pas içinde. Öyle işte 1 hafta felan geçti