Kimse kalmadı ve herkes korkuyordu, ben dahil herkesin zütü kalbinde atıyordu fakat vatan için değerdi, bir askerim için değerdi. “Bismillah” dedik dereyoluna girdik. Biraz yürüdükten sonra ayaklarımın ucuna toprak parçaları geliyordu, anladım ki burada mayın var, ulan bir önüme baktım hazır kurulu mayından toprak şişmiş “bölük dur” dedim. Herkes bir anda durdu “çavuş ayağımın ucunda mayın var, bak burada” dedim ve işaret ettim. “Herkes buradan geçerken dikkatli olsun, sakın ha sakın basmayın ve bastığınız yerlere dikkat edin” dedim. Herkes pür dikkat şekilde o dar yoldan geçmeye çalışıyordu. Bakın ben şuan anlatıyorum siz anlayamassınız ama gözlerinizi kapatın ve küçük dar bir yolda her an ölecekmiş gibi adım atarsanız benim korkuma anlayabilirsiniz. Neyse tam yoldan çıkmak üzereyiz, en önde ben vardım ve dar yoldan ilk ben çıktım, ikinci sırada ercan çıktı, ercan tam adımını atarken büyük bir ses geldi. “Bammmm”.