“Evet dinliyorum”, “ben karakol başçavuşu xx xx, muhabereden haber var bir asker teröristlerin yanında görülmüş” dedi. O an dünya durdu, kafamda durdu. Sadece telsize “eee napacagım” diyebildim. “Komutanım 16,27 kuzey düzlük, geniş bir konaklama çok sayıda mühimmat ve asılsız siviller var, intikal bölgeniz dışında fakat intikal etmeniz sizin için daha iyi olacak” dedi başçavuş. Bu askerlik kurallarıma aykırı bir hareket olurdu fakat askerlerimle beraber konak mesafeme 16 dakika uzaklıkta olay o alana gitmeliydim. Derhal yanımda ki şakın çavuşa hazır olmalarını ve olay mahalline gideceğimizi söyledim. Çavuş o sıra durdu ve dedi ki: “komutanım bu emri başçavuştan aldınız fakat gitmeyin”, çavuşa derin bir şekilde baktım “neden la” dedim. “Komutanım başçavuşun doğma büyüme memleketi Vandır, o bölücüleri koruyan bir asker şuana kadar vatana ihanet etmedi fakat ben ondan çok şüpheleniyorum” dedi. Ulan düşündüm biri git diyordu, biri gitme diyordu. Acaba bunlardan biri hainmiydi, kafamı çok kurcaladı bu konu, nihayetinde düşündüm ve kararımı verdim. O bölgeye gidecektim.