Giderken arkamdan hasanda gelmeye başladı, hasana baktığımda biraz işkilli ve korkak gibiydi. Hasan, ben ve çavuş 2 dakika yürüdükten sonra bizi büyük bir mağara karşıladı, mağaranın girişi vardı fakat girişi çok zor sığılacak bir mesafe gibiydi. Hasana baktım “nerede uyuyor” dedim. Eliyle işaret etti “ha şurada komutanım” dedi. Aman yarabbi içime bir soğukluk, bir tedirginlik geldi, çalılara doğru yürüdüm fakat hasanın gösterdiği yerde ne bir asker vardı, ne de herhangi bir canlı. Fakat yerlerde 2 tane fotoğraf vardı, fotoğrafları elime aldığımda fotoğrafların arka tarafındaki beyaz bölgeler kırmızı kan lekesi bulaşmış gibiydi. Fotoğrafta 1-2 aylık bir çocuk fotoğrafı ve bir kadın fotoğrafı vardı. “Ah ulan” dedim “yavuz senin kafanı gibeyim nasıl sahip çıkamıyorsun, sen nasıl komutansın ulan diyerek kendime sitem ediyordum. Çavuşa baktım, çavuş ne olmuş olabilir dedim. “Tahmin ettiğiniz şey oldu komutanım” dedi.