Dışarı çıktığımda çavuş emrimi yerine getirmişti, 100 asker, 100 er karşımda rahat pozisyonunda bekliyordu. Herkesin gözünde uyku var, herkes uykusundan uyandırılmış önce bir etrafıma baktım “bölük şınav vaziyeti al” diye bağırdım. Herkes şınav vaziyeti almıştı gecenin kör saatlerinde içlerinden söverek şınav çekiyordu. Yaklaşık 15-20 saniye geçmedi içim acıdı “bölük dur” dedim. “çavuş yatmaya gidin, serbestsiniz” dedim. Tekrardan bölükten uğultu sesleri geliyordu yani ne yapmak istediğimi bilmiyordum ve ne yapmak istediğimi kimse anlamıyordu. Biraz karamsar biri gibiydim fakat korkuyordum. Burada ölmekten değilde, hiç çatışma görmediğim için korkuyordum, hayatım batıda ve karadenizde geçtiği için üzülüyordum. ilk zamanlar alışmak zor geldi, fakat 3 ay geçti, 5 ay geçti, artık yavaşça alışıyordum Van’da 6 ayı devirdiğimde ilk kez bir olay yaşadım.