huur çocuğu aklıma geldi şimdi, adı da ceyhun dıbına koyum, babaannem de yine kendimi bildim bileli namazında niyazında bir kadın, dedemi de çok severdi be, bayağı severdi, pek göremedim dedemi ben 9 yaşındayken vefat etti ama babaannem çok severdi, babam da hep "benim babam büyük adamdı" der dedem hakkında.

Dedem beni pek sevmezdi, dalgıç olan amcamın çocuklarını daha çok severdi.

Bir keresinde bir yolda yürüyoruz, dondurma alalım dedi dedem, bir elinde kuzenim bir elinde ben.

Bana külah dondurma aldı dedem o zaman, sevinmiştim.
Kuzenimeyse cornetto almıştı.

Yıl 2000 falan, 6-7 yaşlarındayım, 90 sonrası çocukları şimdiki gibi değil, magnumu, cornettoyu yaz boyu görürlerse şanslılardı, dedem hep onları severdi, prensim, prensesim diye.

Dedemi sevmem.