mahkemeye düşmüş, yazdığı şiirler yüzünden başı dertteymiş. Doğruca mahkeme salonuna zütürmüşler. Yargıcın karşısına çıkmış, ve bütün olumsuzluklara rağmen gülmeye başlamış. Yargıç ona hiddetle sormuş "neye gülüyorsun" üstad bu soruryu duyunca gülümsemesini kesmeden yapıştırmış cevabı "ananın dıbına huur çocuğu"