3buçuk aylık aşk maceram ibretlik

bana sıklıkla kuzenini anlatıyodu. kuzenini istemeye gelmişler zor almışlar falan filan. bizim aileden kız almak kolay deildir deyip duruyodu. kız demekki evlilik hayali kurmaya başlamış diyodum tırsıyodum hafiften. babasınıı falan anlatıyodu. eyvah yandım olm diyodum kendi kendime.

o kadar dolu dolu yaşıyoduk ki ilişkiyi. bu kadar kısa zamanda nasıl bu hale geldik diyodum. hergün buluşuyoduk.

1 ayımızı kutlamaya 1 hafta falan kaldı. bu bana karşı soğuklaştı gibi hissettim. bazen buluşmaya gelmiyodu. mesela elini hep ben tutuyodum. her taku ilk ben yapıyodum.

sonra dedim sorun ne? oda yok bişey falan filan deyip geçiştiriyodu ama bişeyler saklıyodu anladım.

hep senin dediğin olur benim dediğim olur muhabbeti yapardık. işte bu soğuk zamanımızda kafeden çıktık yurduna zütürüyorum ve dedim niye böyle davranıyosun yok bişey dedi geçirtirdi. sonra bu senin-benim dediğim muhabbeti oldu. en son dedim benim dediğim olur ve bu bi çekti beni dudaklarıma yapıştı sokak ortasında. şimdi söyle bakalım kimin dediği olurmuş dedi.. ben kalakaldım... köhne bir binanın yanındaki tek lamba ışığının altındaki eskimiş bi börekçi arabasının orada..