17 yaşındaydım. Lise 3'e gidiyordum. çok sosyal bir çocuk değildim asosyal de sayilmazdım.Ama insanlarla çok sıkı fiKi değildim.2 senelik dostum olan Şamil adında bir çocuk oturuyordu. yanımda.Şamil çok ağır başlı bir çocuktu. yakışıklıydı.ve çok bilgili bir çocuktu. kızlar içine düşerdi ama Şamil hiç yanaşmazdı. Erkekler bile konuşmaya cesaret edemiyordu ağzımdan belki yanlış birsey çıkar diye. Aslında Şamil'le tanışalıdan beri benim de davranışlarım hal ve hareketlerim çok değişmişti.Ben de Şamil gibi ağır başlı olmuştum. arkadaşlarımla aram da çok iyi olmaya başlamıştı. kızlarla da aram çok iyiydi.Ama duvar kenarında oturan turuncu saçlı kahverengi gözlü gülünce kalbimi duracakmış gibi çarptıran bir kız duruyordu. Gözümü ondan alamıyorum. Yanına gidip konusmalıydım onunla.