Şukularsanız sevinirim

kapı kolu tamamen döndükten sonra kapı açılmaya başlıyor. gelen kesin dayım amk diye düşünüyorum. kontrol amaçlı girdi odaya pekekent herif diyorum içimden. ardından kapı kapanıyor. oh amk gitti heralde diye düşünürken odada bi silüetin bana doğru yaklaştığını hissediyorum. demekki içeri girdi kapıyı kapadı. aksilik oya benim yüzümde tavana bakık vaziyette duruyor içimden küfrediyorum keşke sırtımı dönseydim nasıl uyuma numarası yapacaksam dayımın suratına bakarak diye düşünmeden edemiyorum. odaya giren kişi yanıma iyice yaklaşıyor. başımda birinin dikildiğini hissediyorum ancak bi terslik var nefes alış verişi dayım gibi havayı yararak değil narin genç bir kızın fıslaması gibi. acaba yengem mi diye düşünüyorum ama oda girmez amk odama diye düşünüyorum. ben tüm bunları düşünürken kulağımda ani bir kaşıntı hissedip huylanmayla birlikte yerimden sıçrıyorum tam o esnadada birisi yatağın yanına doğru eğiliveriyor. telefonumun ışığından faydalanıp kim diye bakıyorum tahmin edin kim tabikide bizim kuzen. kim olacak başka. aklınca kulağıma çöp sokmuş. zaten tedirgindim yapılırmı lan bu adama. telefonun ışığı dişlerinde parlıyordu. kıkırdıyıp duruyor devamlı. bunun üzerine kızım sen hiç akıllanmıyacaksın walla dedim. oda ne yapıyım uyuyamadım bi türlü keşke sabah olsa demeye başladı. bende bi türlü uyuyamadım odaya dayın girdi sandım korktum bayağı dedim. amacımda buydu dedi duygu. ardından baş ucuma oturdu. biraz konuştuk. kuzen bi anda bana kızgın mısın dedi bende yok bana yurtta çok şaka yaptılar kulağa çöp sokmak en basitleri diyince salak ben akşamki olaydan bahsediyorum hani bana iç çamaşırı getirdiğin zaman ki olaylar var ya bilmem hatırlayabildin mi. ha yok niye kızıyım sana kızgın olsam kulağıma çöp sokmanla seni boğazlamam gerekti dedim. gülmeye başladı madem uykun falan yok benim odama gelsene dedi. iyi dedim senin odana gidelim.