Uyuya kalmışım kitabı okurken sabah kalktığımda yanımda mustafa ve ramazan vardı hepimizin hikayesi farklı olsada bizi bir araya getiren şeyler aynıydı kader ve çaresizlik onlar benim gibi kağıt toplamıyorlardı mustafa ayakkabı boyuyor ramazansa inşaatta çalışıyordu ben uyandığımda kahvaltı hazırdı kahvaltı dediğimde 2 gün önceki ekmek ve pazarcıların döktüğü domates ve salatalık. kahvaltımı yaptım ve yürümeye başladım ama bu sefer içimde farklı bir his, çözemediğim bir his. yürürken karşıma bir adam çıktı üstü başı marka bakımlı bir adamdı bana selam verip yaşımı sordu bende seldıbını alıp başım dik bir şekilde 16 dedim bana parlayan gözlerle bakıyordu bende bir ışık görmüşcesine beraber bir kafeye gittik işte bahsettiğim macerada burada ortaya cıkıyor