Bahçede yürüyoruz işte tanıştık felan adı Yağmur muş. Baya hoş sohbeti olan bi kıza benziyodu. Ara ara espriler felan yapıyordu komikti yani rastgele yürürken okulun arka bahçeye gelmişiz. Yoruldum dedi tamam gel şu ağacın altındaki banka oturalım dedim geçtik oturduk. Nerde oturuyorsun felan derken bizim eve yaklaşık yarım saatlik bi yerde antalyalı olanlar bilir lara da oturuyormuş. Birazcık zengin aile kızı yani. O anlattı ben dinledim beni bana anlattı ben bile kendime hayran kaldım beyler. Gizlice fotoğraflarımı çekermiş felan derken dedim fırsat bu fırsat arka bahçede hazır boş ben bunu şimdi bi öpersem gibişe kadar yolu var bu işin. Yaklaştım iyice nefesini dudaklarımda hissedebiliyordum titremeye başlamıştı bile heyecanı her halinden belliydi. Tam dudaklarımız birbirine değdi derken kafama bir anda basket topu geldi. Murat bini bağırıyo öteden panpa gel maç yapıyoz diye. Bide nasıl isabet ettirdiyse taa ordan kafama atmayı başardı aq. Kıza kusura bakma biz sonra konuşalım bunlardan rahat olmaz bize dedim çıkışta konuşmak için söz verdim yolladım. Bi yandan murata sövüyorum senin ta ananı avradını gibeyim bütün işi bozdun amk diye. Bide muallak muallak gülüyo dıbınakodum neyse gittik sinirim yatışsın diye oynadım basket felan çıkış vakti geldi çıktım kapının önünde yağmuru bekliyorum. Bi yağmur gelcek ama bakalım o yağmurda ıslanıp hasta mı olcaz yoksa serinleyip mutlu mu..

Edit: imla hatalarım olabilir mobilden yazıyorum kusura bakmayın beyler