Ben kimim ki hayır diyecektim.

    Gözlerimi kapadım ve dudaklarından öpebilmek için başımı çevirdim. Dudakları kaba ve kuruydu fakat umursamadım. Öpücük herşeye rağmen harikaydı. Harika bir ilk olmuştu benim için. Yüzünü de göremediğim için, onun yerinde kimi düşünmek istersem düşünebiliyordum. Melissa, fen derslerinde benden 3 sıra uzakta oturan kız. Hayal ettiğim yüz onunkiydi.

    Ardından kapıdan bir ses geldi. Kapının arkasına beni kilitlemek için koydukları engeli kaldırmışlardı. Daha değil diye düşündüm. Olaylar daha yeni gelişiyordu. Odadaki o kız her kimse onun da benimle aynı şeyleri düşündüğünden emindim çünkü kolumu daha da sıkı tutmaya başlamıştı. Artık canım yanıyordu, annem kızıp da beni bir ortamdan uzaklaştırırken tuttuğu gibi tutuyordu.