o değil de am ne kadar garip bir şey böyle bildiğin açık yara. kafasına göre ıslanıyor, triplere giriyor falan. ne kadar estetikten yoksun gibik bir organdır bu cidden.

yanlış anlaşılmasın gay değilim ama,

mesela kahvede arkadaşlarla batak atıyorsunuz içeriye bir an am'ın girdiği varsayalım. hani biri dese ki "kanka am geldi", derim ki "he gelsin dıbına koyim banane." öyle pısırık, pasif, sevimsiz bir şey amk. ama diğer yandan içeri yannan girse şöyle bir kendine çeki düzen verirsin, en azından ceketinin önünü iliklersin ya da ne bileyim bacak bacak üstüne attıysan o bacağı indirirsin, elindeki sigarayı falan söndürürsün yannan gittikten sonra yakarsın. hani çünkü yannan'ın kendince bir zarafeti, bir özgüveni, bir karizması var. cinsellik söz konusu oldu mu yannan'ın bir karizması var, seneler boyunca heykelleri, action figureleri filan yapılmış, antik zamanda yannan şeklinde inşaat yapmışlar aq daha ne olsun. amın nesini yapıcan aq, am diye yaptıkları oyuncak ama bile benzemiyor, sevimsiz gibim sokum el feneri gibi şeyler. ama yannan direkt olarak yannan. elimde iş olsa veya arabayı emanet edeceğim birisi lazım olsa yannan'a emanet ederim, çünkü ne yaptığını bilen, bu hayatta bir amacı bir gayesi varmış gibi bir izlenimi barındırıyor kendinde. am öyle değil, am daha çok ıssız adam gibi filmlerdeki kaybolmuş, duygusal çüksüz bir muallakyi andırıyor bana. am, duygularına yenik düşerken yannan adeta nefsinin efendisi olmuş ve zincirleri eline almış gibi

çok enteresan. sizce de öyle değil mi ?