3 YIL DAHA GEÇiYOR.

Kızım Eftelya artık 4 yaşında.

Artık kara bulutlar yaklaşıyor..

Semanur çok halsiz bu aralar.
Nefes alamıyor.

Hastaneye zütürüyorum.

Eftelya "Annem iyi mi" diyor.

Annen iyi kızım.

Tanrıçalar ölmez kızım merak etme!

Sen tanrıçanın kızısın kızım. Yıkılmak yok!

Aldığım haber beni yıkıyor..

SEMANUR AKCiĞER KANSERi!

Ulan sigara da içmiyor Semanur!

giberim ulan bu dünyayı diyorum, sinir krizine giriyorum, etrafı dağıtıyorum.

Bayılmışım..

Gözümü açıyorum, serum takılı.

Bu bir rüya değilmiş!

"Zeus ananı gibeyim!" Diye bağırıyorum.

Tekrar bayılmışım.

Tekrar Diazem yapmışlar.

Onkoloji doktoru konuşuyor benle.

Yıkılma diyor. Onun morale ihtiyacı var diyor.

Ona bir şey olmayacak. O tanrıça!

Zeus kurtar kızını!

O gece hastane bahçesinde yürüyoruz. Yine dolunay var. Semanur sadece, kızımız sana emanet diyor.

Ne diyorsun sen kıvırcığım? Sen gitmeyeceksin!

Kemoterapiye başlıyor.

Saçları da dökülmeye başlıyor.

Saçları döküldükçe benden utanıyor.

Korkuyor. Saçlarım olmazsa sevmez beni diye.

Gidip kendi saçımı da kel ediyorum.

Ben senin saçlarını sevdim, saçların gitti, gözlerini severim, gözlerin gitti ellerini severim. Hepsi gitse ruhunu severim ulan diyorum!

Bir daha kıvırcık saçların yakamayacak ay ışığını Semanur!

Bunu söylemiyorum ona.

Hastanede yatmaya başlıyor..

SEMANUR!

Gitme!

Kızımız 5 yaşına girdi Semanur!

Kestik...