Nihayet buldum numarasını.

Sayılardan destan yazdım, numarasından hikaye yaptım.

Hangi hafıza kaybı bana onun numarasını unutturabilirdi?

ilk iki gün boyunca sadece numaraya baktım...

insanın istekleri hiç bitmiyordu.
Onla arkadaş olsam bu sefer de sevgili olmak isteyecektim.

En iyisi uzaktan mı sevmekti?

Secde eden bir müminin, Allah'ına yakınlığı ile bir miydi benimkisi?

Değildi.

Değildi ulan değildii!

Benden haberi yoktu...

Mesaj atmalıydım..

En sonunda cesaretimi topladım ve SMS attım.
(Semanur=S, Ben=Gia)

Gia:Semanur?
S: Kimsin?
Gia: Ben Gia. Komşun.
S: He tamam. Efendim?
Gia: Biraz konuşalım mı?
S: Ne için?
Gia: Öylesine.
S: Bir saat sonra yaz. Şimdi müsait değilim.
Gia: Tamam.

Beklemeye başladım. Saatler bekleyince neden gelmezdi?

Saat beklemek dolmuş beklemekten sonra mı moda olmuştu?