haci sakir

açıkcası sözlükte kendime en yakın hissettiğim yazar. naçizane bi iki bişeyler karaladım

edebi yetenegine, yazdiklarina filan deginmeden hakkinda bi kac kelam edesim gelen itirazbaz insan. (cok yilmaz erdogan'im bu gunlerde sorma sozluk) her cumleye edecek bir itirazi var, jandarma deseniz "jandaracam istee!" diyen kuduruk ufak cocuklar gibi. bi miktar da firat. birincilik teli verseniz dunyalar bunun olur. tek boyutlu seyleri uc bes boyutlu goruyor, bir zekai isyanciliginda olmasina ragmen cok da samimi. yirmi yildir tanidiginiz kisilerin anlatmayacagi seyleri cekinmeden ortaya dokuyor, kendini biraz fazla sacip dokuyor hatta, batan geminin mallari gibi kapanin elinde kalacak bir gun. gerci kafasinda havluyla banyodan yeni cikmis belgin doruk gibi oturdugu surece menziline girmeye cesaret edecek babayigit oldugunu sanmiyorum alemlerde. teshisgenligine gelince, dinime kufreden bari musluman olsa demek istiyorum, ortakulagimda yasiyor sanki de dengeme laf ediyor. yine de icindekileri doke saca hatta biraz da kusarak ogurerek gezme cesaretine hasta oldugum kisidir, karsilikli on fikirden sekizi uzerinde anlasamasak da anlastigimiz bi iki konu kendisini sevmek icin yeterli sebeptir. beslenir bu.