Ertesi gün dükkana giderken arkamdan bir Tofaş geliyor. Kornaya basıyor ard arda. Aldırmıyorum kenara çekiliyorum.
Üzerime sürüyor, ezilmekten son anda kurtuluyorum.
O kadar yıldır sanayide çalışıyorum. Hafif vücudum var. Gerçi yağ kir lekesinden bir halta benzemiyoruz. Okumadık diye kimse bizi adam yerine koymuyor ama olsun.
Tekmeyle kaportaya yapıştırıyorum.

Kapının ön tarafı içine göçüyor.
Çocuk benim yaşlarında. Zengin züppesi olduğu her halinden belli. Araba kendinin.
Çocuğa bir şey diyemedim. Kimsemiz yok amk sonuçta. O da pek sesini çıkaramadı. Her halükarda alırım çünkü kavga çıksa.

Akşam dükkana geldi o çocuk.

Elimde levyeyle kovaladım. gibtir git başka yerde yaptır diye.

Bilal ustaya zütürmüş. Bizim yan tarafa dükkanı var kaportacı.

Mahallede adam yerine koyulmuyoruz ama sanayide yine üç beş kişi halimizden anlıyor.

Bilal usta bana danışıyor. Yapayım mı bu elemanın arabasını diyor.

Yapma usta. Ben senin paranı veririm diyorum.

Lafı mı olur Gia oğlum. Tamam diyor o da kovuyor züppeyi dükkanından.

Daha sonra öğreniyorum bu eleman Şule'nin sevgilisi.