(hayatını amerikanın en taktan hapishanelerinde geçirmiş, gibilmiş, gibmiş, defalarca uyuşturucu bağımlısı olmuş, komaya girip çıkmış ve hatırladığı 10 tane cinayeti olan bir adam gibi baktım) Yüzlerine…
Doğal olarak korktular, korktuklarını adamın bana değil de dışarıya baktığından anlamıştım… yüzüme bakacak cesareti yoktu…Meleğimi kolundan tutup kendime doğru çektim. ”bugün şanslı günündesin, benimle berabersin artık.” dedim. bir an ortalıkta soğuk rüzgarlar esti. (Hemen arkamızdaki 60 yaşında torununu okula zütüren ihtiyar bizi alkışlar gibi izliyordu.) Meleğim anlamsız bakışlarla ayağa kalktı…
O sırada ihtiyar elini beline doğru zütürdü, ani bir hareketle dizimi alt dudağının bitip çenesinin başladığı yere geçirdim. (dıbına kodumun muallağı sen kime silah çekiyorsun senin dıbına koyarım dedim) içimden tabikide...
O sırada duran metro benim için büyük bir şanstı. Meleğimi kolundan çekerek kapıya doğru sürükledim. ihtiyarın cama vuran kafası kanıyordu, ateş etme olasılığını göz önünde bulundurup metrodan indiğim gibi Meleğime çelme takıp yere düşürdüm ve üstüne yattım. orada bi sürtünme oldu (Ve oyşh yerim dedim'') En azından öyle bakmıştım meleğime.
Kendimi hemen onun yanına attım yerdeyken gözgöze geldik ve şaşkın bi şekilde birbirimize bakıyorduk. Melek gibiydi hayran olmuştum ona sarıldım... O sırada metro hareket etti…

Edit: Yemek yiyip geliyorum değerlendirin buraları ilk part'ı şukularsanız daha büyük kitlelere ulaşabiliriz panpalarım.