yazasım geldi dıbına koyum kimse okumasın şukulamayında aq ilk aşkımı anlatacağım burda

hani her erkeğin bir dönemi vardır kızlarla konuşamaz onların yanında büzüşür bi şekil olur ben onu 18 e kadar yaşadım işte amk lisede kaç kıza yazıldım benden yakışıklısını buldum ona bile yazıldım ihtimal büyük diye olmadı dıbına koyum en son üniye geldik dıbına koyum orda benim gevşek rapçi arkadaş saolsun sayesinde bi kızla tanıştık herneyse hani çoğunuz bilirsiniz be dıbına koyum hani o sizi açışı yok mu onun yanında gelen rahatlık yok mu hani diyosun ya bu güne kadarki onca kızla niye konuşamadım ben aşığım diyosun ya işte o hissin dıbına koyım be ulan her insanı açıp ilki olan bi kız oluyoda benimki niye bipolardı be kardeşim kızın sen gel depresif dönemine denk gel dıbına koyim her hafta ayrı dertler yeni sıkıntılar gereksiz düşünceler

kızın kafaya elektrik veriyolar beni unutuyo dıbına koyum kendimi tanıtıyorum sevgilime en son ben kendimi kaybettim beyler ona uyup karakteri değiştirirken karakterimizi kaybettik ama o hatırlatmadı kardeşim ne bana kendimi hatırlattı nede kendisini tanıttı şak diye bıraktı ortaya e sonrası malum 5 ay depresyon en son iş bulduk girdik milletle tanışa tanışa kafayı evden çıkararak kendimize geldik

not: kağıtta adım yazıyodu