Asker bir sıkıyor, bin mermi üzerine yağıyor. Sıkıntı şu. Mevzinin yeri belli. Askerin sıkacağı yer de belli, ona göre atıyor şerefsizler. Biz dağı taşı vuruyoruz. Geriliyoruz. Yaklaşıyorlat belli. Sesler yaklaşıyor. Bi rpg daha uçuyor sol taraftan. Arkamızda patlıyor. Nereye geldi dönüp bakamıyorum. Ama yine toprak. Biliyorum. Bizde bazuka diye tabir ettiğimiz roket atar var. Manyetolu. Biz bir atana kadar onlar 5 atıyor. Ayrıca seslerin içinden Bixi ve ağır uçaksavar Doçka sesleri karanlığı yırtıyor. Hele ki Doçka öyle bir sıkıyor ki dur durak bilmiyor. Çatıya nişancıları çıkartıyoruz. Aydınlatma söndü, aydınlatma atıyoruz. Amaç doçkayı bir kaç dakika olsun susturmak. Ayrıca tespit edilen rpg atışlarını durdurmak. Askerler vuruyor mu vurmuyor mu bilmiyor. Atıyor sadece. Ben de sıkıyorum namlu ateşini gördüğüm yere. Tüm mevzilerde bir canhıraş savunma var. Ancak dediğim gibi. Asker bir atıyor üzerine bin mermi yağıyor. Vızıldayarak gidiyor bir yere saplanıyor çekirdek.