öncelikle sa,
BiLENLER BiLIR ATSIZCI LiSELi Bi ABiNiZiM ve yakışıklıyım. kızlar beni joniy deppe benzetirler genelde. her neyse konumuz bu değil. babam polis olduğu için genelde şehir şehir dolaşırız, anlatcağım hikaye yaklaşık 3 sene önce diyarbakırda oldu. o zamanlar 13-14 yaşlarındaydım. diyarbakır bağlardaki polis lojmanlarına taşınacaktık. sene 2014 . diyarbakıra gitmekten korkmuştum taşınacağımız haberini ilk aldıktan sonra. korkumu 2-3günde yendim ve taşınmaya başladık. nakliyat firması eşyaları yükleyip zütürmüştü biz gitmeden önce, bizde bursadaki işlerimizi halledip ardlarından bir-iki saat sonra yola çıktık. babam annem ben ve k9 köpeğimiz necmi birlikte gidiyoduk. yola çıktıktan birkaç saat sonra bir yerde mola verdik ve yemek yedik. necmiyede yaş mama verdim. yemeğimizi yedikten sonra tekrar yola çıktık. yol uzundu ve doğuya gittiğimiz için sıcaklık iyice eşek zütüne dönmüştü. asfalt iyice tekelerlere yapışıyordu ve necmi yediği mamadan dolayı yol boyunca ossurup durmuştu. velhasılkelam babam arabayı çekti kenara hem arabayı havalandırmak hemde serinlemek için. yüzümüzü yıkadık bende çalıların arasına çömhürdüm. 1-2 saat sonra diyarbakır merkeze varmıştık. bağlar zaten hemen merkezdeydi, bu yüzden lojmanları bulmamız kolay oldu. biz varmadan önce lojistik elemanları yerleştirmişti eşyaları hemen hemen. eve yerleşmemiz çabuk oldu. babam girdirdikleri 3000tlnin diğer yarısınıda verdi ve işimiz bitti. şehirdeki ilk günümüz olduğu için çok bişey yapamadık ve erken saatte yataklara çekildik. ertesi gün nedenini bilmediğim şekilde dinç kalktım. çavuşta enerjinin etkisiyle dikleşmişti. şükür bastırdığımda inmişti yoksa eşofmanın yırtılması işten bile değildi. kahvaltı edip direk aşağı indim apartmanın bebelerini yoklamak için. top oynuyolardı apartman önünde. naber lan keratalar diyip sevdim bebeleri. tam o anda bebelerden birisinin ablası çocuğu eve çağırmak için geldi. ama geliş o gelişti. o an hayatımın değişeceğini kim bilebilirdi?

yoruldum beyler bi cigara molası verip devdıbını yazarım