***
Okulun önünden yağmuru alırken gece olduğundan daha güzel görünüyordu. Kendisine bakmasına hiç gerek yoktu. Her türlü güzeldi o.
( ne giydiğini anlatıp kafanıza malzeme vermeye niyetim yok. Kız nişanlım lan.)
Arabaya bindi, kemerini bağladı ve yola çıktık. Yoldayken yıllardır evli olan çiftler gibi tatil planı yaptık. Festivaller, sahiller, kumlar, güneşler. Kulağa güzel geliyordu.
Eve girdiğimizde şaşırdı. Bu kadar düzenli bir ev beklemiyordu. Hem bir öğrenci, hem de bekar evi olmasından dolayı. Suçlayamam. Ben de kendime şaşırıyordum. Çay koyduk, dolaptan ne çıkartabiliyorsak çıkarttık ve kahvaltıya başladık. Tek elimde katlı gazete, tek elimde çatal, karşımda gelecekteki güzeller güzeli nişanlım. Mutluydum be abi.
O sırada telefon geldi. Büşra arıyor. izin isteyip balkona çıktım.

Büş= Günaydın.
- Günaydın.
Büş= Kız güzel mi? Oldu mu iş?
- Oldu, süper ilerliyor.
Büş= Üzüldüm. Son bir kez daha yaparız diye düşünüyordum.
- Artık mümkün değil.
Büş= Bence mümkün, kızın haberi olması gerekmiyor.
- Ne dediğinin farkında mısın sen?
Büş= Farkındayım. Yaşadıklarımız uzak değil dündü. Dün bu saatlerde benimle birlikteydin. Bir daha istiyorum, son bir kez.
- Olmaz Büşra, kapat konuyu.
Büş= illa ki zorla mı yaptırmamı istiyosun?
- Nasıl olacakmış o iş?
Büş= Gece dövdüğün iki tane çocuk var ya. Bana anlattılar, sevgilin zaten bir şeyler döndüğünden kuşkulanıyor. Gidip ona yaptığımız şeyleri anlatırsam ne olur?
- Kızım sen hasta mısın?
Büş = Ben anlamam sarp. Son kez benimle olacaksın ve bitecek. Diğer türlü kıza her şeyi anlatırım. Akşam haber ver bana.

Telefonu yüzüme kapattı ve mal gibi kaldım. Uzun zamandır ilk defa birisine karşı hislerim vardı. Ve kız gerçekten düzgün bir kızdı. Diğer yandan büşranın istediğini yaparsam devamı için yeniden yağmurla konuşmak ile tehdit etmeyeceği kesin değildi.
Yani iki ucu taklu değnek.
Düşünceli düşünceli kahvaltıya döndüm ve hiç bir şey olmamış gibi davranmaya çalıştım. Ama anlatmam gerekiyordu. Başladım.