Medyum ablamız ton ton, esmer ama çingen esmeri hani anladınız işte(aşağılama yok yanlış anlaşılmasın gözünüzde canlansın diye söylüyorum) , entarili yaşça +45 olduğu belli cana yakın biriydi bir o kadar da pasaklı...
Kafanızdaki medyum tipi de budur muhtemelen panpalar.
Yanına girdik turanla, turana bakıp sadece benle görüşmek istediğini söyledi. Bozulmuştu turan ağzı yüzü ekmişti, bense olayın ana karakteri olduğumu bildiğimden bayağı bir gerildim. Gık çıkarmadan çıktı turan..
Ablamızla biraz sohbet ettikten direk derdimi anlatmaya başladım. Gözünü kırpmadan beni dinliyordu.
Özellikle camın çatlaması ve kargalar konusunda çok şaşkın olduğunu belirten ifadeler almıştı yüzü. Olan biteni anlattıktan sonra bir süre bekledi. Zaten gergindim, ayağa kalktı hayli kirli bir dolabı açmak için yeltendi.
Ulan içerisi zaten leş gibi, ablada böyle gergin hareketler istem dışı kalp atışlarım hızlanmaya başladı. Halbuki ablamız sıradan eski püskü bakır bir tas almak için uzanmış. Epeydir kullanılmadığı üzerindeki toz ve böceklerden belli olan tasa değişik şıkır şıkır renkli bir testiden su doldurdu.
Elimi bakır tasa sokmamı istedi.
iğrene iğrene elimi koydum. iğrendiğimi farkeden medyum "başındaki derdini düşün, kaptakilerden zarar gelmez" dedi.
Bildiğin thug life çekti abla bana. ikimizde gözlerimizi kapadık. Medyuma bu şekilde olayı anlatmaya başladım. Anlam verememekle birlikte ben olayları ona anlattıkça daha bir canlı gibi gelmeye başladı olaylar bana.Ben anlattıkça anılar gerçeğe , gerçekler detaylara dönüşecek şekilde ilerliyorduk...