yediğim dayak umrumda değildi bir şekilde dedeme ulaşacaktım ama turan bir süre daha beklememiz gerekiğini en doğrusunun bu olacağı konusunda ikna etmişti beni.
bu arada doğu'dan bir telefon gelmişti kapının önüne gelmiş bana yaptığı koliyi teslim etmek istiyordu.
ağzım burnum kırık görünce şok olmuştu olan biteni ona anlattım.o da kendilerinde kalabileceğimi söylemişti , vay be doğu vay!...
ama onu bu ifritin hikayesine sürüklememek için ondan uzak durmalıydım o karanlık gecelere dahil edemezdim arkadaşımı.
ailemle yaşamaya devam ettim zaten kısa süre sonra o amcık adamın evinden çıkıp kiralık bir eve geçtik.
bu süreç zarfında türlü tehditkar rüyalar beni ve turanı kovalamaya devam ediyordu.
ayrıca turana dadanan kargalar aynı şekilde bana da dadanmaya başlamıştı. ulan huur evlatları zaten hemen herşeyimizi kaybetmiştik ne gibime zarar veriyorsunuz daha?
ama bunlar daha başlangıçtı.
çaresizdik, yalnız ve üstüne üstlük acizdik. turan camiye gidip gelmeye başlamıştı, kendini bu şekilde bu şeylerden sıyırabileceğini düşünüyordu.bir süre sonra ben de ona takılmaya başladım.
zamanla gidip geldikçe imam efendiye derdimizi anlatacaktık turanla.