turanla karar verdik bize kimse inanmazdı ama mevlüt dede inanırdı bize. zaten dedemin ölümünden sonra kardeşi olan mevlüt dedenin babaneme olan nefretini sağır sultan bile duymuştur herhalde.
kararımız kesindi olan biten herşeyi mevlüt dedeye anlatacaktık.
lakin geceyi sessiz sakin atlatmamız lazımdı herşeyden önce. turanla altımıza sıça sıça bekledik allahım nolur bişey olmasın falan felan interneti açıp dua ediyoruz da nafile.
az sonra babanemin kapısından gelen oacı sesi duyduk. gıııııııııııııııııııııııııııııırç diye yardı kapının sesi gecenin karanlığını.
bittik dıbına koyayım korkudan turanla birbirimizin gözüne bakamıyoruz.
turanın gözünden yaşlar geliyor. odanın perdesi kapalı korkudan perdeyi aralayıp bakamıyoruz bile. hayri birden acı acı inlemeye başladı ama beyler nasıl bir inleme anlatamam içerinin ışıkları yandı babam uyanmış açtı bahçe kapısını dışarıya çıktı gürültüler kesildi.
fısır fısır sesler geliyo babamın orada olmasından güç alarak camımı araladım bahçe doğruldum bir baktım jr hayri nefes almadan yerde uzanıyo. babam ana avrat sövüyomuş meğer o da korkmuş olacak ki fazla durmadan içeriye girdi.
gıkımı çıkarmadım dante gibi ortasındaydım ömrün lafını diyen cahit sıtkı gibiydim o an beyler. ölümü bekliyordum.