Vural abim... Hiç görmesemde çok severim, hatta garip bir özlem duyarım kendisine. Sanki burda olsa, o hata yapılmamış olsa herşey bambaşka olacaktı.

Yıl 1976, yer Giresun. Şahin gibi bir bebek doğdu. Ismi Vural oldu. Öyle bir bebekti ki ilk göz ağrısı. Yemediler yedirdiler. Içmediler içirdiler. Ama 6 ay sonra garip bir şekilde hastalığa yakalandı. Hastane kasabada çok uzak değil tam 6 km. Dağ yolundan "o" şeklinde iniliyor. Amcamin arabası var. Isteseler zütürecek belki ama istenmiyor. Vural abim... Belki de grip oldu, Havele geçirdi. Bir iğne vurulsa düzelecek. Ama istenmedi işte. Neden mi ? Nedeni yok. Hala yok...

Oracıkta hayata gozlerini yumdu Vural abim... hiç ağlamadi, canı yandı belki ama duyuramadi kimseye...

Kimi suçlarsaniz suçlayin ister yeni gelin anamı, ister babami, istersenizde o korkuyu veren amca mi ama Vural abim geri gelmiyor.
Vural abim...

Neden mi o kadar korkuyorlardı ona da gelicez bi çay molası...