beyler hayrinin gidişi beni çok üzmüştü lan.
altı üstü bir keçi olabilirdi sizler için ama diyorum ya hem ölen arkadaşım hem de can dostumdu lan gariban bir aileydik o zamanlar, mahallenin çocuklarıda çok sevmezdi beni tek arkadaşım hayriydi o da gitmişti lan. işte hayri böyle bir şeydi benim için. ikinci kez terkediyordu beni
ailem üzüntümün farkındaydı , yaptıkları ettikleri pekte beni sevindirmiyordu.
bu arada ifritten ses gelmiyordu hayri öldükten sonra belki 3-5 kere gördüm o ifriti yaz tatiline kadar, bizim nemrut süratlı cadı bizim evede pek gidip gelmezdi mesafeli bir kadındı.ara ara çırpınma sesleri duyoyurdum bu ifritin evlerinden muhtemelen yine kargaları didikliyordu.
içim içime sığmıyordu beyler bu kadından kurtulmak istiyordum.bu kadını hem ifşa etmek hem de binlerce insanın çiğneyip linç etmesini istiyordum.
(bütün bu düşünceler aklımı gibip atarken o sene sınıfta kalmıştım beyler. zaten o seneden sonra koptum gittim eğitim hayatımdan okulu açıktan bitirdim. züt zoruylada bir üniversiteye attım zütü.)
neyse hikayeden kopmayalım,
bu arada babanem benim çok üzüldüğümü görmüş olacak ki bana bir keçi yavrusu hediye etti.
evet beyler şaka gibi ruh hastası kadın bana daha dün küllere döndürdüğü hayrimin yerine başka bir keçi koydurtacaktı o gibik aklıyla.
şok oldum beyler kanım çekildi hatta babam bile şaşırdı babanemin bana hediye almasına.
babanem pek sevmezdi bizi.biz derken abimde var beyler ve bu esnada abim askerde.
bu küçük keçi lanetin devdıbının simgesiydi.
bu küçük keçi geceleri bitmek tükenmek bilmeyen o karanlığın simgesiydi.
bu keçi hayatımı daha gibmek isteyen o babanemin kara kalbinin simgesiydi benim için.
hiç sevmedim o keçiyi. adını zorla hayri koydular zaten dıbına koduğumun salakları ne duygu ne zeka , gibi sürülcek kadar dahi yok bu ailemde.
bu arada annemde bu keçi geldiğinden beri korkusundan herhalde pek bir değişmişti.
annemle konuşmaya çalışıyordum ama kadınla aramıza görünmez bir duvar örülmüştü sanki.