Neyse karakola vardık Ugur onde ben arkada konvoy aracları yerleştiriyor ifade alacaklar o sırada hayatımı kurtaracak bişi geldi aklıma dedim saf yapayım. Kendimi korumam lazımdı beni sırasıyla dovecekler 1. Sıra babam 2. Sıra atanın abisi 3. Sıra atanın babası diyordum ama degilmiş atanın babasının asıl derdi o gece evden cıkarken cızdanı boşaltmış dolarlar falan ne kurtarsam kardır diye yırtınıyor neyse karakola girmemizle üzerimize assagıya yukarıya 10 tane sivil memur çöktü herbiri farklı soru soruyor ata nerde kacıranlar kim hangi örgutsun diye soran bile oldu kalbin gotte atmasını o an hissettim rengim degişişyor boğulmak üzereyim o ara babamla gızgoze geldim bana bir bakışı vardı o bakışlarda bir dövüş sanatları var Anlatmaya dilim varmaz bir memur beni cagırdı dedi ifade ver o soruyor ben cevaplıyorum