melisle herşey normalmiş gibi konuşmaya başladım. meis de bişeylerin farkına varmıştı günlüğün olmadığın benim onu okumuş olabileceğimin. birden işte süprizin dedim günlüğü çıkardım. hemen elini uzattı almak için. artık çok geç. senin ne pis bi insan olduğunu kendi ağzından öğrendim. demek ben safım he , çocuğu bana yamayacaktın tabi kendini de. hızımı alamadım yardırmaya devam ettim kız hüngür hüngür ağlamaya başladı.

senin hayatın, yaşadıkların, başına gelenler zerre umrumda değildi bunları okurken. ben herşeyinle , çocuğunla bile seni kabul etmeye razıydım ne kadar kızsam da ama benim hakkında yazdıkların beni öylesine derinden yaraladıki buna tahammül edemedim. şimdi pisliğini, hayasızlığını ve geçmişini yüzüne vuruyorum. bundan sonra onun bunun huursu olmaktan başka bi vasfın olmayacak senin aşağılık huur dedi ağzına vurdum tokadı.

günlüğü ver dedi. alırsın dedim. seni cümle aleme rezil edicem herkes duyacak bir izmirli genç kızın günlüğünü herkes bilecek, okuyacak ve anlayacak. nesillerden nesillere aktarılacak senin yaptıkların. herkes senden ve içinde bulunduğun müşkül, pespaye ve acınası halinden iğrenecek. analar babalar kızlarına melis adını koymayacaklar. bunu okuyan izmirliler izmirden kaçacaklar, izmire yerleşmeyi düşünenler köylerinde kalacaklar. sen artık herkes için kaşarlığın sembolüsün. sen izmirli melissin babası gavat anası kaşar melis.

kızın ağlamaları inlemelere dönüştü kalktı gitti. ben de sözümde durdum ve bir izmirli genç kızın günlüğünü geç de olsa herkese ( belli bi kesime) duyurdum.

bu iş burda biter, dosya kapanır.

günlük hakkında ,melis hakkında ve yaptığım şey hakkında yorumlarınızı bekliyorum beyler.

benimle olduğunuz için teşekkür ederim

ayıq olun ;))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))