15.07.2012

sevgili günlük;

ferhat bitti. tiksiniyorum ondan. o ayptığı soğuttu beni. zaten bi kere öpüşmüştük o kadar. bugün çok enteresan bişey yaşadım ama. hani şu inşaattan bahsetmiştim ya. yine sabahın sekizinde başaldılar dan dan. uyandım ya bu nee yeter diye bağırdım. indim aşağıya yataktan kalktığım gibi. altımda şortum üstüm de askılı. inşaata yaklaştım heeeey diye bağırdım. gençten bi çocuk çıktı. ya uyuyamıyoruz burda bıraz daha geç başlasanız olmuyor mu? valla abla usta kaçta derse o saatte başlıyok. heri biz de bayılmıyoz çalışmaya. ekmek parası. çocuğun cazibesine kapılmıştım. bi anda herşeyi unutup ; adın ne diye bağırdım. sadık dedi. umarım isminin hakkını veriyorsundur dedim içimden. benim de melis dedim. hadi abla işin bitmesi lazım en iyisi mi sen ustannın yanına var da bi konuş hele. dedi. çocuğun bu tavrı garip ama beni etkiledi. onu elde etmeliyim günlük napsam sence? bi fikir ver? off keşke konuşabilsen.

iyi geceler.