Eb: bu da eskiden avcıydı. Ancak kendi keyfi için aramızdan birini ölüme terk etti.
Vay huur çocuğu.
M: o da Semih gibiydi ölecekti.
Eb: SEMiH ÖLMEYECEK
Dedi ve ağlamaya başladı
Elif: gel senle bir konuşalım ebru
Bunlar odadan çıktılar. Ben, emre, yiğit ve Mete bi odada kaldık.
M: gelmek zorundayım. Hepinizden güçlüyüm ve 4 kişi giderseniz ölürsünüz.
-Mete haklı emre bizle gelmeli.
E:(bıkkın bir ifadeyle) tamam gelsin
Dedi ve odadan çıktık. Depodaki herkes karınca gibi çalışıyordu.
işte pazartesi oldu ve biz yine dışarı çıktık. Yine o binaya girip otomattan yiyecek alıp tekrar depoya döndük. Ama içeriden bağırışlar yükseliyordu…