Vazgeçmiyorum inmekten.

O 15 dk da geçiyor, yeni bir durağa yaklaşıyoruz. Kız hâlâ uyuyor omzumda.
ikilemde kalıyorum kızı uyandırıp uyandırmamak hakkında.
Uyandırmıyorum.
Böylece son durağa kadar gidiyoruz. Kızı mecburen uyandırıyorum. Kız ilk etrafa bakıyor, sonra saate. Geç kaldığını anlıyor.

Durakta ters istikamete gitmek için ikimiz de bekliyoruz.

Kız soruyor;

Semanur:Beni uyandırmamak için sen de ineceğin durağı kaçırmışsın.
Gia:Ha,evet ama boşver önemli değil.
Semanur:(Sinirli bir şekilde) Aklını kullanıp beni uyandırsaydın,hem sen hem de ben geç kalmazdım!
Gia:(susuyorum)
Semanur:(Söylenerek) Bekle ki gelsin şimdi dolmuş.
Gia:Gelir elbet de senin aklın başına ne zaman gelir onu bilemem.
Semanur:Ne demek istiyorsun??
Gia:Ne anlarsan.
Semanur:Bana bak! Hayatında omzuna hiç kız yatmamış biri gelmiş bana burada konuşuyor, sonra da omzuna yatan kıza laf söylüyor. Bana kızacağına teşekkür et. Ezik!

Sonra gidiyor kız.

Ben durakta kalıyorum. Dolmuşun geleceği yok. giberim dolmuşu deyip kulaklığımı takıyorum ve yürümeye başlıyorum.