/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 426.
    +9 -1
    20. BÖLÜM

    Bütün herkes silahlarını bize doğru doğrultmuştu. taku yediğimizi anlamıştım. Samara bana bakıp kafasını yana sallayarak bittik biz demeye çalışıyordu. Onu çabuk tanımaya başladığımdan hemen anlamıştım ne demeye çalıştığını. Uzun süren sessizlikten sonra Remzi eliyle bizi göstererek kilitle bunları buraya diye emir vermişti. Samara'yla ben ne kadar çok özür dilesekte ikimizide bir sandelyeye bağlayarak odadan çıktılar. Samara telaşlı bir şekilde

    s: Nasıl kurtulacağız burdan.

    b: Bunu senin bilmen gerekiyor. Beni buraya getiren sensin. Adama atar gider yapmasaydın şu anda paramızı alıp gidecektik s*ktimin yerinden.

    s: Seni zorlamı getirdim ulan buraya. Bak bacağımda çorabıma bağlı bir bıçak var. Ona ulaşabilirsen burdan çıkabiliriz.

    b: Tamam. Eğer işe yaramazssa seni kendi ellerimle ben öldüreceğim.

    s: Sende kimseyi öldürecek yürek yok. Olsaydı gider Turgayı öldürürdün.

    b: Kapa çeneni Hüseyin.

    s: Bir daha bana Hüseyin dersen seni bacağımdakiyle bıçaklamamam için Allah'a dua etmeye başlarsın. Şimdi koca zütünü kaldırda kurtar bizi burdan.

    Bağlı olduğum sandalyeyi zorda olsa hareket ettirmiştim. Arkamı dönerek birçok kez yere düşmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Duvarın bana yakın olması sayesinde ayaklarımla duvari iterek yere düşmeyi başarmıştım. Bugün herşey şansıma mükemmel gelişiyordu. Tamda Samara'nın bacağının olduğu yere düşmüştüm. Elimle biraz uzanarak mavi kot pantolonunu yukarı sıyırdım. Bıçak çorabındaydı. Elimle sıkıca kavrayarak bir çırpıda çıkarmıştım bıçağı. Daha sonra bıçağı doğru bir şekilde hareket ettirip elimdeki taktan iplerden kurtulmuştum. Aceleyle sandalyeyi arkamdan iterek Samaranında iplerini çözdüm. Kısık sesle bana efsanesin adamım demişti.

    b: Bunu senin için yapmadım. Kendim için yaptım. Şimdi söyle nasıl çıkacağız burdan.

    s: Bilmiyorum. Ayak seslerini duyuyormusun. Çabuk sandalyene geri otur. Hiçbirşey olmamış gibi davran.

    ikimizde sandalyeye geri oturmuştuk. Ellerimizi arkaya zütürüp bağlı olduğuna inandırmak için ipleri geri takmıştık. Kapı açıldığında içeri sadece Remzi girmişti. Silahı elindeydi ve bize az sonra bizi öldüreceğini söylüyordu. Bunu hiç beklemiyordum. Daha zamanımızın olduğunu düşünüyordum. Her ne kadar intihar ederken korkmasamda şu an deli gibi korkuyordum. Çünkü daha yapmam gereken bir sürü şey vardı. Daha Turga'yı öldürtecektim. Galiba herşey bitmişti. Remzi bize doğru yaklaşıp ilk olarak Samara'nın kafasına silahı dayadı. Son duanı et diye bağırıyordu ş*refsiz. O anda hiç beklemediğim birşey gerçekleşti. Samara arkadaki elinde tuttuğu bıçağı alarak Remzi'nin karnına sapladı. Odadaki bağırtı sesi az sonra korumaları buraya getirecekti ve o zaman biz tam anlamıyla ölücektik.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      0
      Gencler kimse yoksa burda bitirelim simdilik
      ···
   tümünü göster