Odaya dalıp ona sarılmak, öpmek istiyordum. Konuşmadığımız 1 gün çok özlemiştim. Sonra mantıksız düşündüğümü fark ettim. Hastanenin terasına hava almaya çıktım. Kantinden 1 çay aldım sigaramı içerken babası geldi oturdu.

DB: Rahatına bak oğlum. Hakkındır. Nasıl olduğunu anlatmaya geldim merak etmişsindir.

Aslında aklıma bile gelmemişti nasıl olduğu

DB: Misafirliğe gitmiştik. Dönerken karşı şeritten bizim yola gelrn bir araç direkt bize çarptı. Defne önde oturuyordu ama kemeri takılı değildi. Bizim takılı olduğu için hafif sıyrıklarla atlattık( Babasının bileği kırılmış sargılıydı). O ise arabadan direk uçtu. Bariyerlerden aşağı uçsaydı direkt olarak aşağıdaki suya uçardı. Bariyerlere çarparak yere düşmüş. Ben göremedim çevredekiler söyledi.

B: Anladım Hakan amca. Doktorlarlar ne diyor.

DB: Her zamanki gibi beklememizi söylüyor. Ne zaman uyanacağı belli değil. Belki yarın belki 1 ay sonra. Çok kırığının olduğunu söylüyorlar.

Sonra beraber Defnenin yattığı yere döndük.