Sigaradan sonra başım dönüyor eve gidip yatıyorum. Gözlerimi açıyorum saat 22:00. Hemen evden çıkıp arkadaşımı buluyorum. Arkadaşımın gözleri parlıyor. Sonucu anlıyorum. Arkadaşım telefonu bana uzatıyor, benim ağzım laf yapmıyor sen iyi konuşursun konuş diye. Bir an için dünyalar benim oluyor. Kızla öyle konuşuyorum ki arkadaşım her akşam telefonunu bana veriyor. Kız, arkadaşıma git gide bağlanır iken ben de kıza bağlanıyorum. En son canıma tak ediyor. Karadeniz'de bir okula(sağlık lisesi) nakil aldırıp yatılı kalıyorum. Ailemden ilk kez uzaklaşıyorum. Hem de çok fazla. Nokia 6300 telefonum var. Yaşıtlarım pop dinlerken ben açıp türkü dinliyorum. Yavaş yavaş yazma alışkanlığım güçleniyor. Geceleri kalkıp ona yazıyorum sayfalar dolusu. Bir gün mesaj geliyor o kızdan. (K:Kız Gia:Ben)
K:Gia?
Gia:Efendim.
K:Arkadaşına ulaşamıyorum, haberin var mı?
Gia:Yok da ee aranız falan nasıl?
K:Pek iyi değil sen gittikten sonra değişti sanki konuşması.
Değişir tabii. Bilmiyor ki geceleri ben konuşuyordum onla.
Gia:Anlıyorum neyse gece oldu uyu bence.
K:Tamam iyi geceler,(kalpli emoji)

Beynimden vurulmuşa dönüyorum o emojiden sonra. Gece sabaha kadar uyuyamıyorum. Sabah oluyor hâlâ aklımda. Derste açıp açıp o emojiye bakıyorum. Neyse akşam oluyor bakıyorum mesaj geliyor, ondan.