O günün öğle yemeğinde içeri yine adamlar geldi.

Merve'yi sordular. Merve'ye birkaç soru sorup gittiler.

Ben ne olduğunu sorduğumda beni merak etmiş falan demişti. Yalnız çok tedirgin olduğu belliydi.

Suratı kaskatı kesilmişti o saatten sonra. Eli ayağına dolandı, ben fazla üstelemedim ama birşeyler olduğu apaçık belliydi.

Merve otururken birden ayağa kalktı. Eşyalarını toplamaya başladı.

Ne yaptığını sorarken o sadece sus diyordu.

Eşyaları 15 dakika sonra hazırdı ve kimseye sormadan çıkıp gitti.

Gitmeden önce bana "telefonun açık olsun" dedi.

Eminim birşeyler olmuştu. Ve bu işte yanan ben de olacaktım belliydi.

En baştan bulaşmamalıydım bu işe. Allah kahretsin.

Akşam eve gittim, saat 7 gibi Merve aradı ;