korkuyoruz panpa her zaman parayı ön planda tutuyoruz.hep daha fazalsını istiyoruz. halbuki ninelerimiz dedelerimiz sadece 1 tarla 1 ev istemişler.ev kafasını koyacak bir yeri olsun tarla karnını doyursun diye. buna şimdiki günümüzde kitapları da ekleyelim. kitaplar da başka hayalleri başka dünyaları yaşayalım diye olsun. bunlar gayet bir insanın hayatının sonuna kadar yaşamasını sağlayacak şeyler.ama bizler bu hayatı yadırgıyoruz istemiyoruz. devasa plazalarda çok lüks arabalarla gezmek istiyoruz bunun için daha çok para istiyoruz ve daha çok çalışmamız gerekiyor. adeta kendi kendimizin kölesi nefsimizin kölesi oluyoruz.bu dediğimi özetleyen eflatunun çık mükemmel bir sözü var eflatuna insanlarda anlamadığınız şey nedir demişler. eflatun "çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler.ne varki çocukluklarını özlerler. para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.ama sağlıklarını geri almak için para öderler. yarından endişe ederken bugünü unuturlar. hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarlar. ancak hiç yaşamamış gibi ölürler." bunun üstünde eflatuna sen ne önerirsin diye soruyorlar. eflatun "kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın. yapılması gerekn tek şey sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır." bu sözler hayatı direk olarak anlatıyor. eflatuna da boşuna büyük düşünür dememişler.