Ben her ne kadar istemediğimi dile getirip itiraz etsem de Mert bir şekilde ikna etti beni ve gittiğimiz kafenin iki dükkan yanında olan bir kahvaltı evi vardı. Oraya gittik ve kahvaltılarımızı yaptık. Mert bana şimdi ne yapmayı düşünüyorsun , yani ilişkinin şu taktan evresi ne kadar daha devam edecek. Kaydını da dondurdun. Bir şeyleri yanlış yapıyorsun , pek karışmak da istemiyorum ama toparlanmalısın dedi. Radyo televizyon okuyordum. Pek bir hedefim de yoktu işin aslı. %50 burslu bir vakıf üniversitesindeydim. 2. yılımdı. Mertin bu söylediklerini üzerine yüzümü buruşturarak Mert Allah aşkına bunları konuşmak için mi geldik. Bir şeyler yaşanmadığı sürece yaşamanın anlamı olmadığını düşünüyorum. Boşver bir şeyler yoluna girecektir elbet. O zamana kadar böyle yaşamayı yeğliyorum dedim. Peki diyerek kabullendi söylediklerimi ve hesabı ödeyip mekandan çıktık. Ben gerçekten eve gidiyorum Mert dedim. Peki kanka sen bilirsin dedi. Akşama tekrar kafedeyiz gelecek misin dedi. Düşünmüyorum gelmeyi sonra görüşürüz dedim. Tekrar tamam dedi ve ben eve yola çıktım.