Erkeklerin, özellikle de müslüman erkeklerin ne kadar abaza olduğunu hepimiz biliyoruz dostlar. Peki neden biz millet olarak böyle algılanıyoruz. Sorunun kaynağına inmek için biraz mantıksal düşündüm.
Bir çoğumuz muhafazakâr, tesettürlü bir aileye doğduk. Özellikle ergenliğe girdikten sonra aile tarafından karşı cinsten uzak durulması gerektiği bilinç altına işleniyor.
Diğer muhafazakar aileleri yemeğe davet ettiğiniz zaman akraba değilse yine mahremiyet denilen saçmalığa göre kadın-erkek ayrı yemek yiyorlar.
Bir tatile gidildiğini düşünün. Tesettürlü bir otele gidiyor genelde o tür aileler. Gerek havuz, gerek deniz, gerek diğer aktiviteler yine kadın erkek ayrı yapıldığı için aile ancak yemekte ve uyuma esnasında odada bir araya geliyor.
Ergenliğe girdiği andan itibaren doğduğu günden beri bir arada olduğu, beraber büyüdüğü kuzen, komşu veya kim olursa olsun. Beraber büyüdüğü o yakını olan karşı cinsle arasına bi sınır giriyor. Nasıl bi sınır diyeceksiniz. Kız çocuğunun gerek aile baskısı gerek etrafından görüp kendi aptallığı ile kapandığını (türbana büründüğünü) varsayalım. e erkek çocuğumuz doğduğundan beri yan yana olduğu bu kız çocuğunun yanına artık rahat rahat gidemez. Başının açık olma ihtimaline karşı önceden haber vermesi gerekir. Bunun gibi örnekler çok ben asıl meseleye geçeyim.
Müslüman muhafazakar aileye ait çocuğumuz ergenliğini, gençliğini bu zihniyete uyum sağlayarak, itiraz etmeden bunun olması gereken bir şey olduğunu kabul ederse geçmiş olsun.
Kadını ulaşılmaması gereken bir şey olarak algılayan bilinç altının da verdiği etkiyle bir kadınla konuşmayı, metroda, otobüste yan yana oturmayı abartacak hatta bunun gibi sıradan durumlarda hormonları tavan yapacaktır. O yüzden dostlarım abaza olmanız saçmalık olduğuna inandığım tesettür anlayışının; bunu kabullenmekte sizin suçunuzdur.
Biraz düşünün..
Edit: suku veya cügü atmak size kalmış ama sözlükteki birçok yazıya nazaran okunması gereken bir şey olduğunu düşündüğüm için değerlendirin lütfen