"oruspu çocukları. bende diyorum bugün niye kimse gelmiyor bu dükkana" dedi. zencim aci bir ciglikla kendini yerden yere vurmaya başladı. dünkü küçük grup "bilali hasladilar" diye cigliklar atarak kalabalığı uyardı. içlerinden biri yerde oturmuş zencinin kafasini kucağına almış vücuduna nereden geldigini kimsenin bilmediği bir yoğurt sürüyor ve hüzünlü gözlerle zencimi izliyordu. zencimi iyice ovaliyordu. ayirdina vardigim diger nokta ise zencimin ereksiyona gecmesiydi."kemerleri baglayin zenci ereksiyona geçti" diye mirildandim zencimin büyüklüğünden sual olunmaz malum yerine bakarken.