"Nereye gidiyoruz" dedi."camiye" dedim."neden" dedi."ezan okumayi biliyor musun" dedim."hayir" dedi. internetten ezani bulup kağıda yazidim. eline verdim."gel benle" dedim. kurbanlik koyun gibi ardimdan geliyordu.ben ibrahimdim ve bu kara gotlu benim kocumdu. döndüm."koçum benim" dedim karanlıkta yanip sonen iki beyaz göze."şiktir" dedi."ulan arap gotun kalkmasin sana musallat olurum her günün çırılçıplak nezarethanelerde geçer" dedim.o artik kesinlikle benim kolemdi bense artık ıbrahim değil toprak sahibi beyaz adamdim. zenci inanilmaz aciz bir haldeydi. delicesine bana muhtacti. yarım biyiga karşı olan savasimda ordum büyüyordu.