"Battaniyeyi ver bakalim" dedim. hala agliyordu duygusal kara döl. vermedi."lan kara züt ver o battaniyeyi" dedim. kararmis gökyüzünü incelerken."ne yapacaksin" dedi ağlayarak."sen karanlığın prensisin, gece olunca gorulmezsin.bu beyaz battaniye tarzına uygun değil" dedim."gercekten mi" dedi."de gibtir oradan kara fellah. battaniye iyi para eder.bit pazarında satarim onu" dedim."ama bu benim" dedi."gibtir lan. sana aldığım bi kutu kekin parası gökten inmedi" dedim. battaniyeyi verdi."gel benimle" diyerek bahtsiz zenciyi ardima taktim. pesimden hala geliyor muydu bilmiyordum. çünkü karanlikta göremiyorum namussuzu. iyice battaniyeye sarındım.