Kendi bolgeme geri döndüğümde düşmanımın ne yaptığını görmek için dükkana gitmeye karar verdim. şanim benden önce mahalleye gelmiş olacak ki evlerden birinin penceresinden beline kadar sarkmis bir kadının, çocuğuna "bak birileri sana bonibon diye gibini emdirir sonra başımıza bela olursun buralardan çok uzaklaşma" dediğini duydum.bir başka kadınsa çocuğun annesine "niye bırakmışlar ki sapigi! kovulmuş seytanin serrinden sana siginirim yarabbi" diyordu. ellerini havaya kaldırmıştı."benden mi bahsediyorsunuz" dedim elimdeki boninumu kadinlara göstererek. hışımla pencerelerini kapattilar.