Senatodan çıkıp hızlıca kızıl hanımın konağına doğru koşa koşa etrafa su saça saça gidiyordum görenler duyanlar umrumda değildi o an anladımki onu seviyordum. Konağa vardığımda sessizlik ve karanlık bir hava hakimdi yavaşca içeri girdim her şey toparlanmıştı etrafta sadece taş ve mermer vardı. yıkılmıştım bu şehirde bu pis kokuşmuş çingenelerin ve hayatında eziyetten başka bişey görmemiş kölelerin şehrinde beni tutan tek şey oydu