Tipsiz bakkal bir anda tekelci ahmet abiye dönüşmüştü.bir yandan eline geçeni kafama fırlatıyor, diğer yandan"sizin yüzünüzden ben bi fasulye yiyemeyecegim lan bu tukkanda anasını gibtiklerim" diye haykırıyordu. bense kendime kuytu bir köşe bulmuştum ve icerideki un, şeker cuvallarindan kendime bir siper yapmıştım bile. öyle kuytu bir koseydi ki artık musa degil kuyunun dibinde ki yusuftum."yedi semiz inek yedi kuru inegi yiyordu" diye eskilerden hatırladığım rüyayı bağırarak yorumlamaya başladım gizlendigim kuytu siperimden."kuru inegi de giberim seni de giberim diye bağırdı" tipsiz bakkal tam kulağımın dibinde çift sarılı bir yumurta patlarken.