https://www.youtube.com/watch?v=9muzyOd4Lh8

şu müziği dinleyerek kafa yapıyordum beyler. alkol, sigara falan almazdım ama sırf dinlediğim müzikler bile beni başka dünyalara sürükleyebilirdi.

o gün hastaneye gidecektim ama burnumun kanaması durunca gitmekten vazgeçtim. eve de gitmedim. ailevi durumlar taka sarmıştı zaten. oralara hiç girmicem. erhanı aradım, okuldan çıkıp yanıma gelmesini istedim. ilk başlarda biraz binlik yaptı kem küm etti ama delikanlı oğlandı, kırmadı beni. bu arada o kavga esnasın da erhanla eray sınıfta yoktu beyler. bunlardan başka kimseyle de öyle çok bi samimiyetim olmadı hiç bir zaman. aramızda kalsın ama bunları da pek sevmezdim. aslında sevmemekten daha çok anlaşamazdım. kafa dengi değildik. hayatım boyunca hiç bir zaman kafa dengi arkadaşım olmamıştı. o yüzden sürekli bulunduğum şehre ait olmadığımı düşünürdüm.

erhanla gittik bi cafeye oturduk. direk bana sayıp sövmeye başlamıştı. haklıydı da.

erhan: sen gerizekalı mısın lan? gibeyim asalı da mehmeti de ne diye kavga ediyorsun?
ben: tamam uzatma ya, oldu bitti işte.
erhan: bitti mi? ne bitmesi lan? mehmet bini seni rahat bırakır mı şu saatten sonra?
ben: sence şu saatten sonra umrumda mı?
erhan: ne yapıcaz peki şimdi?
ben: çay içicez.
erhan: olum bundan bahsetmediğimi biliyorsun
ben: sıkıntı olmayacak merak etme. sen erayı ara zütünü kollasın yeter.
erhan: aga işte orada da bi sıkıntı var.
ben: ne sıkıntısı?
erhan: (gülerek) bizim bu eray malı da asala vurulmuş

kız büyücü gibi dıbına koyayım. etkilemediği kimse yok. gerçi bu konuda söylenemiyorum. kızdaki güzelliği görseniz bana hak verirdiniz.