Lisedeki ilk günümden güzel bir anım:

Evet beyler 5 yıl önceydi. Liseye yeni başlıyorum. Saçlarımı okul traşı yaptırmış beyaz lakos, gri pantolon giymiş bir şekilde okula doğru yol alıyorum. Gideceğim lise de evimize on dakikalık yürüme mesafesindeydi. Millet gene iki vesayitle geliyordu amk. Her neyse okuluma yürüdüm. Dış kapıdan içeri girdim. Baktım okulun önü ana baba günü amk. Millet sülalecek çocuklarını okula bırakmaya gelmiş. Ben yalnız geldim tabi, ne gerek var amk. Bahçedeki boş bi banka oturdum. Tanıdığım bi kaç kişi vardı ama göremedim onları. Yalnız başıma bankta oturmuş etrafı malak malak süzüyorum. Gözüme bi kız takıldı. O da yalnız gelmiş görünüyordu. Ayakta durup etrafa bakıyordu. Ben kızı keserken bi an göz göze geldik, gözlerimi kaçırdım hemen amk. Önüme baktım. 10-15 saniye sonra tekrar bakmaya yeltendim. Kız bana bakiyormus amk gene yakalanmış hissedip gözlerimi kaçırdım. Ama hemen ardından ben de baktım. Kız hafiften bi gülümsedi. Sonra kafasını çevirdi ve okul bahçesinin diğer tarafına doğru yürümeye başladı. Peşinden gitsem mi diye düşündüm, normalde gitmezdim ama o an nedense çok istedim. Ben de yavaşça onun gidiş yönüne doğru yol almaya başladım. Kız beni farketti bi daha gözgöze geldik. Sonra yanına gittim.
B: Yenisin değil mi?
K: Evet, sen de öyle sanırım
B: Nerde oturuyorsun?
K: Seni gibtiğim yerde
B: Oha amık kızı incicisin sen
K: Ne sandın bin
B: Kaçıncı nesil?
K: 5. nesil hesabım var
B: Vay amk benim de
K: Ne çok ortak noktamız var, hadi gibişelim
B: Okulda mı gibişicez amık kızı, gel bizim ev yakın
K: Hadi gidek
Ve o gün milli oldum beyler. Bir dönem boyunca her öğle arasında eve zütürüp onu gibtim. Hayatımın en güzel dönemiydi amk. Var ol Ecem...

Şu an ne mi oluyor? evlenme aşamasına geldik beyler.

Sakın pes etmeyin beyler neyi nereden bulacağınız hiç belli olmaz her zaman olumlu tarafından bakın hayatın...